5η Γιορτή Σποράς και Δημιουργίας της Περ.κα.

Όπως κάθε χρόνο έτσι και φέτος οι Περιαστικοί Καλλιεργητές (Περ.Κα.) σας προσκαλούν στη "5η Γιορτή Σποράς και Δημιουργίας" που οργανώνουν την Κυριακή 7 Μαΐου στο Πάρκο Καρατάσου (πρώην στρατόπεδο) στην Πολίχνη Θεσσαλονίκης. Μια γιορτή για την ελευθερία των σπόρων, την προστασία των ελεύθερων δημόσιων χώρων, την οικολογία και την αλληλεγγύη.

Στην φετινή μας γιορτή θέλοντας να τονίσουμε την σημασία χρήσης των δημόσιων χώρων, κλείνουμε τις εκδηλώσεις μας με πικ νικ μετά μουσικής και καλούμε τους φίλους μας να μας συντροφέψουν φέρνοντας το φαγητό τους και τα μουσικά τους όργανα.

Πρόγραμμα γιορτής
11:00-11:15 Καλωσόρισμα επισκεπτών – ΠΕΡ.ΚΑ.
11:15-11:30 Η αξία και το μέλλον των πρώην στρατοπέδων της Θεσσαλονίκης – Σ. Λαζαρίδης.
11:30-12:30 Ενδημικά φυτά & βρώσιμα χόρτα του ΠΑΡΚΟΥ Καρατάσου – Γ. Αγκαθίδης.
12:00-14:00 Ανταλλαγή σπόρων και φυτών με τη συνδρομή του ΠΕΛΙΤΙ.
13:00-14:00 Βιοκαλλιέργεια & αντιμετώπιση ασθενειών – Χ. Σαββίδης.
14:00-14:30 Ταρατσόκηπος - καλλιέργεια σε μικρό χώρο – Γ. Καρατάκης.
14:30-15:00 Κομποστοποίηση – Ο. Μανουσογιαννάκη.
15:00-.... Όλη η πόλη μια παρέα! Συλλογικό πικ νικ στο ΠΑΡΚΟ Καρατάσου και μουσική με φίλους (φέρτε τα μουσικά σας όργανα).

Παράλληλες Εκδηλώσεις
11:00-12:00 Ο καφές της Μπέττυς. Καφές, κουλουράκια, πίτες για τη μνήμη της Μπέττυς.
11:00-14:30 Παρασκευή ψωμιού - Ψήσιμο στον πετρόφουρνο – Κ. Νικολαΐδου
11:30-12:00 Δημιουργία παιδόκηπου με τα παιδιά των επισκεπτών – Δ. Θεοδοσιάδης
11:30-15:00 Προβολή ταινιών στο Σπορείο & Αφιέρωμα στη Μπέττυ.

Πεντάνευρο - Πλάταγκο

Η λατινική ονομασία του πεντάνευρου είναι Plantago και ανήκει στην οικογένεια Plantaginaceae. Συνήθως τέσσερα είναι τα είδη του βοτάνου που φέρουν το όνομα πεντάνευρο και συναντάμε στη χώρα μας. Το μικρό πεντάνευρο (Plantago lagopus L), το πλάνταγκο το λογχοειδές (Plantago lanceolata L) ή πεντάνευρο, το μεγάλο πεντάνευρο (Plantago major L)  και το Plantago bellardii All ή μαλλιαρό πεντάνευρο. Υπάρχουν και άλλα είδη, όπως το Plantago afra, το indica, το ovate κλπ. Το συναντάμε στις άκρες των δρόμων, σε χέρσα μέρη, σε βοσκοτόπια, συνήθως σε χαμηλό υψόμετρο, γενικά θεωρείται ζιζάνιο και αντέχει στην ξηρασία. Το πεντάνευρο είναι πολυετές πόα που σχηματίζει ροζέτα και έχει ύψος από 5 ως 50 εκατοστά. Έχει ένα παχύ και σχετικά βραχύ ρίζωμα και λογχοειδή μεγάλα φύλλα με πέντε νεύρα (για αυτό και το όνομα πεντάνευρο). Το πλάνταγκο το major έχει πολύ μεγαλύτερα φύλλα (πιθανώς και με περισσότερα νεύρα), ενώ το lagopus έχει μικρότερα και είναι πιο κοντό και από το lanceolata.Τα πρασινοκαφετιά, δυσδιάκριτα λουλούδια του εμφανίζονται σε κυλινδρικές αιχμές σε μακριούς μίσχους, που προεξέχουν από τα φύλλα. Ανθίζει από Απρίλιο μέχρι και τον Αύγουστο. Τα λουλούδια είναι ερμαφρόδιτα και επικονοιασμένα κυρίως από τον άνεμο, αν και τα έντομα τα επισκέπτονται για τη συλλογή της γύρης. Τα φύλλα έχουν μια πικρή και καυστική γεύση (μυρίζουν χορταρίλα), ενώ η ρίζα είναι υπόγλυκη. Αυτή είναι η κατάλληλη εποχή για συλλογή, τα φύλλα είναι νεαρά και σχεδόν στην ανθοφορία. Συλλέγονται βέβαια αργότερα και οι σπόροι που όμως θέλουν επεξεργασία πριν την χρήση τους.   

 Ιστορικά στοιχεία:
Ενδεικτικά σας αναφέρω ορισμένα στοιχεία που βρήκα σε αξιόπιστες πηγές. Σύμφωνα με τον Διοσκουρίδη, το πεντάνευρο lanceolata θεράπευε τις δερματικές παθήσεις, όπως πληγές, καλόγηρους, άνθρακα και χοιράδες. Ο Πλίνιος το αναφέρει ως κατάλληλο για θεραπεία του βήχα και των βρογχικών. Ο Ακιβέννας στο βιβλίο του «Κανόνες της ιατρικής επιστήμης» συνιστούσε να παίρνουν φύλλα του Πεντάνευρου ως αντιαιμορραγικό μέσο στα πρηξίματα, σε χρόνια κακοήθη έλκη, φλεγμονές των ματιών, ασθένειες των νεφρών, του συκωτιού, των πνευμόνων και ρευματισμούς. Στην Ινδία, θρυμματισμένοι σπόροι προστίθενται σε λάδι και ξύδι ως θεραπεία για ρευματισμούς και ουρική οιδήματα. Το Plantago ήταν μια καλή τροφή για τους Αζτέκους του Μεξικού. Οι Ιθαγενείς Αμερικάνοι έδεναν τα φύλλα του πεντάνευρου γύρω από το μέτωπό τους για να καταπραΰνουν τον πονοκέφαλο και πίστευαν ότι θεραπεύει από τσιμπήματα φιδιών. Στην παραδοσιακή Αγγλοσαξωνική ιατρική αναφέρεται ως ένα από τα εννέα ιερά βότανα.

Συστατικά:

Το Plantago lanceolata περιέχει ιριδοειδείς γλυκοσίδες με κύριες την αουκουμπίνη (aucubin) και την καταλοπόλη (catalpol), καθώς και ασπερουλοζίδη και σφαιρουλίνη. Η αουκουμπίνη είναι υπεύθυνη για την αποβολή του ουρικού οξέως από τα νεφρά Οι γλυκοσίδες περιέχονται σε υψηλό ποσοστό στα νεαρά φύλλα. Μετά τη συγκομιδή, το βότανο πρέπει να στεγνώσει άμεσα για την αποφυγή διεργασιών ζύμωσης και όχι σε υψηλές θερμοκρασίες (πάνω από 45^οC). Η φυτική ουσία έχει αραβινογαλακτάνη, γλυκομανάνη, D-γλυκάνη,  φλαβονοειδή όπως απιγενίνη και λουτεολίνη καθώς και τα παράγωγά τους. Περιέχει επίσης 6.5% τανίνες, βιταμίνη C, φαινολικά καρβοξυλικά οξέα,  αντιμικροβιακή σαπωνίνη, καθώς και πτητικό έλαιο. Οι ρίζες περιέχουν πολυσάκχαρα, ινσουλίνη, λευκώματα που εύκολα μετατρέπονται σε γλυκόζη, αιθέρια έλαια, βιταμίνη C κλπ. Στα ανόργανα συστατικά περιλαμβάνονται 1% πυριτικό οξύ και μεταλλικά άλατα με υψηλή αναλογία ψευδαργύρου και καλίου.

Ιδιότητες-ενδείξεις-μελέτες:

Το πεντάνευρο χρησιμοποιείται για την ανακούφιση από τον ξερό βήχα, την ήπια βρογχίτιδα, ως αποχρεμπτικό και μαλακτικό, για φαρυγγίτιδα, καταρροή, ιγμορίτιδα, άσθμα, αλλεργική ρινίτιδα και στοματίτιδα. Για τις παραπάνω χρήσεις κυκλοφορούν σε πολλές ευρωπαϊκές χώρες φυτικά σκευάσματα εγκεκριμένα από τις αρμόδιες εθνικές αρχές, όπως στην Πολωνία, Αυστρία, Ιταλία, Γερμανία (από το 1985), Τσεχία κλπ. Είναι στυπτικό, αιμοστατικό και για αυτό προτείνεται για πληγές, εγκαύματα, ερεθισμούς, αιμορροΐδες, διάρροια, έλκος, κυστίτιδα, δυσκοιλιότητα. Εξωτερικά χρησιμοποιείται επίσης σε τσιμπήματα, μώλωπες, οιδήματα, φλεγμονές, καλόγηρους, όγκους. Επειδή περιέχει κάλλιο είναι εξαιρετικό διουρητικό. Καθαρίζει νεφρά και συκώτι. Οι σπόροι χρησιμοποιούνται στη θεραπεία παρασιτικών σκωλήκων και σε καθαρισμό του εντέρου. Όλα τα είδη πεντάνευρου περιέχουν αντιβιοτικά, αλλά η ποσότητα που λαμβάνεται από Plantago δεν είναι αρκετή για να συγκριθεί με πενικιλίνη και άλλα ευρέως χρησιμοποιούμενα αντιβιοτικά. Παρόλα αυτά χρησιμοποιείται με ικανοποιητικά αποτελέσματα εναντίον του σταφυλόκοκκου. Τα νεαρά φύλλα είναι βρώσιμα (όμως λίγο πικρά) και συμβάλουν στην μείωση της χοληστερίνης. Σε μελέτες (Gálvez et al-2005, Kardosová and Machová-2006), έχει αποδειχθεί αντιοξειδωτική δράση. Ο Tarle et al-1981απέδειξε αντιβιοτική δράση του Plantago lanceolata απομονώνοντας τις ενώσεις του αουκουμπίνη και σαπωνίνη. Οι Fleer και Verspohl (2007) παρατήρησαν αντισπασμωδικές επιδράσεις για τις ενώσεις του πλάταγκου λουτεολίνη, ακτεοσίδη, υπεροξικό άλας της καταλοπόλης. Παρατηρήθηκαν αντιϊκά αποτελέσματα στον ιό Aujezky (Molnár Et αϊ. 1989) και τον ιό RS (Kernan Et αϊ.1998). In vitro έχει παρατηρηθεί αντικαρκινική δραστηριότητα της ουσίας ακτοσίδης και φλαβονοειδών
 (Herbert and Maffrand 1991). Σε άλλες μελέτες έχουν τεκμηριωθεί σημαντικές ηπατοπροστατευτικές επιδράσεις (Deliorman  Et αϊ. 1999, Chang και Yamaura 1993). Οι Müller-Limmroth και Fröhlich (1980) αναφέρουν ότι η aucubin βοηθάει στην θεραπεία του ερεθισμού του βρογχικού βλεννογόνου και του φάρυγγα.

Χρησιμοποιούμενα μέρη – κίνδυνοι:

Όλα τα μέρη του βοτάνου χρησιμοποιούνται, τα φύλλα όμως πρέπει να είναι νεαρά (συλλογή Απρίλιος-Μάιος) και αποξηραμένα μέχρι 45^οC. Η Γερμανική επιτροπή Ε προτείνει 3-5 γρ ημερήσιας δόσης της φυτικής ουσίας. Η χορήγηση από το στόμα ως αφεψήματος ή βάμματος ή σιροπιού του Plantago lanceolata αναγνωρίζεται γενικά ως ασφαλής. Εξαιτίας της έλλειψης επαρκών δεδομένων, ωστόσο, η χρήση του δεν μπορεί να γίνει κατά τη διάρκεια της κύησης και της γαλουχίας, καθώς και σε παιδιά ηλικίας κάτω των 3 ετών. Έχουν αναφερθεί ελάχιστα περιστατικά αλλεργίας στην γύρη του πεντάνευρου. Σε κάθε περίπτωση όλες οι παραπάνω αναφορές δεν υποκαθιστούν την συμβουλή του γιατρού που θα πρέπει να συμβουλεύεται οποιοσδήποτε κάνει χρήση του βοτάνου.

Πηγές:

www.botanical.com

www.botgard.ucla.edu

www.ema.europa.eu

www.praf.org

https://en.wikipedia.org/wiki/Plantago_lanceolata

Γιορτή Άνοιξης 2017

Για δεύτερη χρονιά διοργανώνεται την Κυριακή 9 Απριλίου η Γιορτή της Άνοιξης στα Βασιλικά Θεσσαλονίκης και στο χώρο των θερμοκηπίων της Agriherb. Θα ενημερωθείτε για την Κοινωνικά υποστηριζόμενη γεωργία, για καλλιέργειες αρωματικών φυτών, θα γνωρίζετε τους παραγωγούς του συνεταιρισμού βιολογικών προϊόντων "το Κουκούλι". Μπορείτε επίσης να προμηθευτείτε παραδοσιακές ποικιλίες σπόρων από τον "Πελίτι". Ο Βοτανόκηπος θα είναι εκεί, από 11:00 π.μ. Ακολουθεί λινκ με χάρτη πρόσβασης.
https://goo.gl/maps/KvNXZBS3B1S2

Φλόμος για κρυολογήματα και φλεγμονές

Ο Φλόμος ανήκει στην Οικογένεια Σκροφουλαριίδες (Scrophulariaceae) ή Χοιραδϊίδες και στο γένος Verbascum.  Υπάρχουν περίπου 360 είδη παγκοσμίως (40+ στη χώρα μας) και ως φλόμος στην Ελλάδα αναφέρεται συνήθως το είδος Verbascum Thapsus (φλόμος ο Θάψος). Άλλα γνωστά ονόματα του: Γλώσσα, βερμπάσκο, μελισσαντρού, αγιαννόχορτο, σπλόνος, λαμπάδα του Αγίου Ιωάννη. Πρόκειται για αυτοφυές βότανο, αρκετά κοινό σε Ευρώπη, Βόρεια Αφρική και Ασία, ενώ έχει μεταφερθεί σχεδόν σε όλη τη Γη. Στην Ελλάδα θα το βρούμε σε ηλιόλουστα μέρη, σε λιβάδια, σε ακαλλιέργητες εκτάσεις, στις άκρες των δρόμων και ως καλλωπιστικό. Τα χωραφάκια μας και η αυλή μας στο χωριό, που δεν ξέρουν τι θα πει ζιζανιοκτόνο, είναι γεμάτα με περήφανους, πανέμορφους και αγέρωχους φλόμους. Ο Φλόμος είναι ένα φυτό, συνήθως διετές, που έχει μεγάλα τριχοειδή, λογχοειδή και χνουδωτά φύλλα στη βάση του και έναν κεντρικό κορμό  (μπορεί και να διακλαδίζεται) που βρίσκονται τα άνθη του και φθάνει σε ύψος από 0,3 μέχρι 1,7 μέτρο. Τα άνθη είναι σχετικά μικρά, ερμαφρόδιτα, έχουν πέντε συμμετρικά πέταλα και χρώμα κίτρινο, ενώ σε άλλα είδη εμφανίζονται και άλλα χρώματα όπως πορτοκαλί, κόκκινο-καφέ, μωβ, λευκό. Ο καρπός, είναι μια κάψα με ωοειδή μορφή που περιέχει πολλούς μικρούς σπόρους. Εκτιμάται ότι ένα μόνο φυτό μπορεί να παράγει 100000-180000 σπόρους που μπορούν να παραμένουν ζωντανοί για περισσότερο από 100 χρόνια. Ανθίζει από Μάιο έως και Σεπτέμβριο, ακόμη και σε ξερικά εδάφη και τον πρώτο χρόνο σχηματίζει μόνο φύλλα, ενώ τον δεύτερο βγάζει τα πολύτιμα άνθη του.

Ιστορικά στοιχεία:
Ο φλόμος ήταν βότανο γνωστό από την αρχαιότητα και στον Θεόφραστο οφείλει το όνομα "Θάψος". Ο Διοσκουρίδης αποκαλούσε το φυτό βερμπάσκο το μέλαν. Οι αρχαίοι Έλληνες χρησιμοποιούσαν τη ρίζα του φυτού, τα φύλλα και τα άνθη σε περιπτώσεις αναπνευστικών προβλημάτων, διάρροιας, κράμπας, φλεγμονών των ματιών και ως επουλωτικό. Ο Πλίνιος (77 μ.Χ.) αναφέρει πως «τα υποζύγια που δεν υποφέρουν μόνο από βήχα, αλλά και από σπασμένα πλευρά, ανακουφίζονται αν πιουν λίγο από το βότανο αυτό».  Χρησιμοποιείται στην Αγιουβέρδικη ιατρική για φλεγμονώδεις νόσους του αναπνευστικού και του αυτιού.

6η Γιορτή Οικολογικής Γεωργίας και Χειροτεχνίας

Για 6η συνεχή χρονιά διοργανώνεται η Γιορτή Οικολογικής Γεωργίας και Χειροτεχνίας στο πάρκο της Νέας Ελβετίας στην περιοχή Χαριλάου στην Θεσσαλονίκη, από 7 ως και 9/10/2016. Θα είναι ανοιχτά από 10π.μ. ως 12μ.μ. και με δωρεάν είσοδο.  Θα έχει έκθεση με Οικολογικά προϊόντα και χειροτεχνήματα, ομιλίες - συζητήσεις, εργαστήρια, συναυλίες, δραστηριότητες για παιδιά και αρκετές άλλες δράσεις. Ο Βοτανόκηπος θα είναι εκεί. Σας περιμένουμε !

6η Οικογιορτή Γαλλικού Ποταμού, 25 Σεπτεμβρίου 2016 Καλοχώρι Θεσ/νικης

Με ξεναγήσεις στον υγρότοπο και παρατήρηση πουλιών, με βόλτες με άλογα και με ποδήλατα, αλλά και με ποικίλες άλλες δραστηριότητες, θα πραγματοποιηθεί την Κυριακή 25 Σεπτεμβρίου στο Καλοχώρι η καθιερωμένη πλέον Οικογιορτή Γαλλικού Ποταμού.
Η γιορτή πραγματοποιείται φέτος για έκτη φορά, και θα περιλαμβάνει εργαστήρια για παιδιά και ενήλικες, καθώς και απελευθέρωση πουλιών από τη Δράση για την Άγρια Ζωή. Στην εκδήλωση θα συμμετέχουν περισσότεροι παραγωγοί από ποτέ, με ποιοτικά προϊόντα βιολογικής γεωργίας από την ευρύτερη περιοχή της Θεσσαλονίκης, αλλά και πρωτότυπες χειροτεχνίες και κοσμήματα. Επίσης, η Τοπική Ομάδα Θεσσαλονίκης της Κοινότητας Πελίτι θα διαθέτει δωρεάν σπόρους παραδοσιακών ποικιλιών!
Η γιορτή θα πραγματοποιηθεί σε έναν πολύ όμορφο και φιλόξενο χώρο στην ανατολική άκρη του Πάρκου Κερκύρας, με θέα στη Λιμνοθάλασσα Καλοχωρίου, όπου αυτή την εποχή παραμένουν και τρέφονται τα εντυπωσιακά φοινικόπτερα, αλλά και άλλα υδρόβια πουλιά, όπως βαρβάρες, πάπιες, λιμόζες και αβοκέτες. Οι επισκέπτες θα έχουν την ευκαιρία να χαρούν την πολύτιμη άγρια ζωή του τόπου και να ενημερωθούν για τις ιδιαιτερότητες του οικοσυστήματος.

Σημειώνεται ότι η Λιμνοθάλασσα Καλοχωρίου είναι ένας υγρότοπος που δημιουργήθηκε σταδιακά από τη δεκαετία του ΄60 και μετά, κατόπιν της κατασκευής του παράκτιου αναχώματος. Αποτελεί ένα οικοσύστημα πολύτιμο για πολλούς οργανισμούς, και κυρίως για τα μεταναστευτικά πουλιά που τη χρησιμοποιούν για να ξεκουραστούν και να τραφούν κατά το μακρύ ταξίδι τους.
Ο Βοτανόκηπος θα βρίσκεται στην Οικογιορτή και ώρα 12:00 θα μιλήσει σε εργαστήριο με θέμα: "Τα βότανα του τόπου μας: συλλογή, ιδιότητες, χρήσεις"
Η εκδήλωση θα διαρκέσει από τις 10 το πρωί ως τις 6 το απόγευμα. Πρόγραμμα της Οικογιορτής καθώς και οδηγίες πρόσβασης από εδώ:
http://axiosdelta.gr/2016/09/19/6%CE%B7-%CE%BF%CE%B9%CE%BA%CE%BF%CE%B3%CE%B9%CE%BF%CF%81%CF%84%CE%AE-%CE%B3%CE%B1%CE%BB%CE%BB%CE%B9%CE%BA%CE%BF%CF%8D-%CF%80%CE%BF%CF%84%CE%B1%CE%BC%CE%BF%CF%8D_2016/

Greenwave Festival 2016

Όπως κάθε χρόνο, έτσι και φέτος το GREENWAVE FESTIVAL θα φιλοξενήσει και θα δώσει τη δυνατότητα τόσο σε οικολογικές και περιβαλλοντικές οργανώσεις, κινήσεις πολιτών και πρωτοβουλίες να  προτείνουν δράσεις, να διαμαρτυρηθούν, να διεκδικήσουν όσο και σε παραγωγούς και μεταποιείς αγροτικών βιολογικών προϊόντων, καλλιτέχνες και χειροτέχνες/ισσες, κατασκευαστές/στριες και εμπειροτέχνες/ισσες  με οικολογικό προσανατολισμό να παρουσιάσουν τη δουλειά τους. To GREENWAVE FESTIVAL φιλοξενείται στο Δημοτικό πάρκο δίπλα από το Θέατρο Κήπου και απέναντι από την Διεθνή Έκθεση Θεσσαλονίκης, ξεκινάει την Πέμπτη 15/9 από 6μ.μ. και διαρκεί μέχρι την Κυριακή 18/9/2016, 10 μ.μ. Η είσοδος είναι δωρεάν. Το φεστιβάλ φέτος είναι αφιερωμένο σε όλου του κόσμου τα παιδιά: 

Στα παιδιά πρόσφυγες που εγκατέλειψαν τη ζωή τους, τα σπίτια τους και τα όνειρά τους για να σωθούν από τη φρίκη του πολέμου.

• Στα παιδιά που είδαν τους δικούς τους ανθρώπους να σκοτώνονται από τις βόμβες ή να πνίγονται στα νερά του Αιγαίου κατά το  ταξίδι της «σωτηρίας» τους.
• Στα παιδιά αυτά που αναγκάστηκαν να μεγαλώσουν βίαια, που τους έκλεψαν την παιδική τους ηλικία, που στερήθηκαν την εκπαίδευσή τους, το παιγνίδι τους και παρόλα αυτά δεν έχασαν το χαμόγελο και την ελπίδα τους  ούτε καν μπροστά στα κλειστά σύνορα της «πολιτισμένης» Ευρώπης, ούτε μέσα  στις λάσπες της Ειδομένης και στην εξαθλίωση των αυτοσχέδιων ή οργανωμένων καμπς….
• Στα παιδιά των μεταναστών/στριών, αυτά που δεν γνώρισαν άλλη πατρίδα από την Ελλάδα κι όμως αυτή  η χώρα τους αρνείται ακόμη  το δικαίωμα να νιώσουν ισότιμα  μέλη. Που ζουν στον μόνο τόπο που έχουν γνωρίσει ποτέ, που μιλούν  τη μόνη γλώσσα που έχουν μάθει ποτέ  και ωστόσο παραμένουν «ξένα και διαφορετικά».
• Στα παιδιά αυτά που ο κίνδυνος της απέλασης  τους στερεί το δικαίωμα στο όνειρο.
• Στα παιδιά αυτά που βίωσαν το ρατσισμό και τον αποκλεισμό από την κούνια τους, στα παιδιά χωρίς ταυτότητα…
• Στα παιδιά της οικονομικής ύφεσης, τα παιδιά της πολύπλευρης και μακρόχρονης κρίσης που βιώνουμε.
• Στα παιδιά που είδαν το βιοτικό τους επίπεδο να συνθλίβεται, τους γονείς τους να καταρρέουν.
• Στα παιδιά που ήρθαν σε επαφή με την φτώχεια και την πείνα, που είδαν τους αγαπημένους τους ανθρώπους να  μεταναστεύουν, που άλλαξε η ζωή τους δραματικά  και γέμισε ανασφάλεια και φόβο…

Περισσότερα, καθώς και πρόγραμμα εκδηλώσεων, από τους παρακάτω συνδέσμους:

https://greenwavefestival.com/

https://www.facebook.com/events/1790570167846491/permalink/1818355655067942/

https://www.facebook.com/GreenWaveThess

Λαδανιά – Κίστος (Cistus creticus)

Η Λαδανιά ανήκει στην οικογένεια των Cistaceae, περιλαμβάνει 7 γένη και 160 περίπου είδη, φυτά των παραμεσογείων χωρών, της περιοχής της Μαύρης θάλασσας και της Αμερικής.  Άλλα ονόματα της λαδανιάς: Κίστος - Κουνούκλα-Αλάδανος, Κρητική αγριοτριανταφυλλιά, Αγκίσαρος, Μειτζίνα. Στην Ελλάδα, αυτοφυές είναι το γένος Cistus με 5 αυτοφυή είδη. Αυτά είναι τα Cistus creticus (ή incanus ή villosus), Cistus parviflorus, Cistus monspeliensis,Cistus salviifolius και το σπάνιο Cistus laurifolius. Η λαδανιά που θα παρουσιάσω είναι αυτή με τις περισσότερες θεραπευτικές, φαρμακευτικές και καλλυντικές ιδιότητες και είναι το είδος Cistus creticus.  Την συναντάμε με μεγάλη συγκέντρωση πληθυσμού  κυρίως στην Κρήτη και στην Χαλκιδική, αλλά και στην υπόλοιπη Ελλάδα από τα χαμηλά παραθαλάσσια μέρη ως τα 1000 μέτρα υψόμετρο. Η λαδανιά (Cistus creticus) είναι αειθαλής, πολυετής θάμνος που μπορεί να φτάσει και τα 80 εκατοστά σε ύψος. Προτιμά καλά στραγγιζόμενα εδάφη, μπορεί να αναπτυχθεί σε θρεπτικά φτωχό έδαφος (βραχώδες ή και ελαφρά αργιλώδες), αγαπάει πολύ το φως και αντέχει σε συνθήκες ξηρασίας. Το φυτό μπορεί να ανεχθεί τη θαλάσσια έκθεση. Τα άνθη έχουν ένα φουξ χρώμα, πέντε πέταλα πλατιά που μοιάζουν σαν τσαλακωμένα και πολλούς στήμονες με κίτρινα στίγματα πλούσια σε γύρη. Είναι ερμαφρόδιτα (έχουν και αρσενικά και θηλυκά όργανα) και ανθίζουν με τις πρώτες ζεστές μέρες του Απριλίου.  Τα φύλλα του φυτού είναι αντίθετα, λογχοειδή, τριχωτά, νευρώδη στην πάνω επιφάνεια και γυρισμένα προς την βάση με χρώμα ανοιχτοπράσινο. Όλα τα μέρη του φυτού καλύπτονται από μονήρεις ή αστεροειδείς αδενώδεις τρίχες που παράγουν την κομμεορητίνη που στην Κρήτη λέγεται αλάδανος. Η μεγαλύτερη πυκνότητα αυτών των τριχών υπάρχει στα ηλικιωμένα φύλλα και τους τρυφερούς βλαστούς. Ο καρπός είναι ωοειδής κάψα, γεμάτη από κόκκινα σπέρματα και αρχίζει να ωριμάζει από τέλη Ιουνίου. Την Λαδανιά την γνώριζα από μικρός αφού στις αλάνες περιμετρικά του χωριού μου υπήρχαν αρκετές αυτοφυείς. Πιτσιρικάδες κόβαμε φύλλα και τα βάζαμε σε λάσπη για να φτιάξουμε καλύβες και αυτό που μας έκανε εντύπωση ήταν η «κόλα» και η «μαυρίλα» που γέμιζαν τα χέρια μας. Πολύ αργότερα έμαθα για την θαυματουργή ρητίνη που έχουν τα φύλλα της λαδανιάς, όταν τα μαζεύεις τις ζεστές μέρες και ώρες του καλοκαιριού.  Σήμερα και με την έρευνα που έχω κάνει σε αρκετές επιστημονικές μελέτες το θεωρώ ένα από τα κορυφαία θεραπευτικά βότανα όπως θα διαβάσετε και παρακάτω. Ας μάθουμε όμως για την χρήση της λαδανιάς από την αρχή, από τα χρόνια τα παλιά.

Σπαθόλαδο Τούμπανο! Φτιάξτε το σωστά

Αν κάνετε μια αναζήτηση στο διαδίκτυο για τον τρόπο παρασκευής του σπαθόλαδου θα βρείτε μπόλικες αναφορές. Οι περισσότερες επιβεβαιώνουν την λαϊκή βοτανοθεραπευτική και παράδοση των προγόνων μας. Λένε λοιπόν ότι αρκεί μια έκθεση ανθισμένου σπαθόχορτου-λαδιού στον ήλιο για 30-40 μέρες. Καλές οι παραδοσιακές συνταγές, αλλά μερικές φορές είναι λανθασμένες όπως έχει αποδειχθεί από επιστημονικές και ιατρικές μελέτες. Πάμε λοιπόν για την σωστή διαδικασία παρασκευής του σπαθόχορτου.

Διαδικασία συλλογής:

Συλλέγουμε μόνο τα άνθη του σπαθόχορτου μετά τις πρώτες πρωϊνές ώρες, ώστε να σηκωθεί  η δροσιά και να φύγει η υγρασία. Τα άνθη τα κόβουμε προσεκτικά χωρίς (κατά το δυνατόν) να κόψουμε και μπουμπούκια. Τα μπουμπούκια είναι τα άνθη της επόμενης μέρας και δεν χρειάζεται να τα αχρηστέψουμε.

Επίσης προσέχουμε να μην πιάνουμε την γύρη από τους στήμονες του άνθους (αλλιώς κολλάει στο χέρι μας), αλλά να το κόβουμε από την βάση των πετάλων. Η γύρη είναι αυτή που περιέχει τις περισσότερες πολύτιμες ουσίες του σπαθόχορτου και δεν πρέπει να χαραμίζεται στα δάκτυλά μας. Δεν πρέπει να κόβεται βλαστούς και φύλλα, το μόνο που προσθέτεται είναι επιπλέον υγρασία στο παρασκευαζόμενο σπαθόλαδο και άρα να υποβαθμίζεται την ποιότητά του. Τα άνθη τα συλλέγουμε από επιλεγμένες περιοχές μηδενικής ρύπανσης, όχι από τις άκρες των δρόμων. Καλό είναι επίσης να μαζεύουμε τα άνθη από τα ψηλά μέρη του φυτού, ώστε να αποφύγουμε πιθανές μολύνσεις από κάτουρα ζώων.  Όσοι με παρακολουθούν διαδικτυακά ή με γνωρίζουν προσωπικά πιθανώς θα κουραστούν με το επόμενο σχόλιο μου. Θα το διαδίδω συνέχεια λοιπόν, ότι δεν πρέπει να συλλέγουμε βότανα  από την φύση, αλλά από φυσική ή βιολογική καλλιέργεια.

Ειδικά αυτοί που χρησιμοποιούν βότανα για εμπορικούς σκοπούς θα πρέπει είτε να καλλιεργήσουν, είτε να αγοράσουν από παραγωγούς. Είναι μεγάλη η ζημιά που γίνεται στη βιοποικιλότητα και την ισορροπία της φύσης από την αλόγιστη ανθρώπινη συλλογή (ακόμη και την αειφορική). Άπειρα τα παραδείγματα και ειδικά για το σπαθόχορτο που είναι το "νοσοκομείο" για πολλά άρρωστα ζώα, πουλιά και έντομα. Κόβοντας το από την φύση είναι σαν να βομβαρδίζουμε ένα νοσοκομείο. Έχω δει περιοχές με αφθονία σπαθόχορτου να γίνονται στόχος αλλόγιστων βοτανοσυλλεκτών και την επόμενη χρονιά να μην φυτρώνει ίχνος σπαθόχορτου.

Διαδικασία παρασκευής:

Χρησιμοποιείται γυάλινα σκουρόχρωμα μπουκάλια (το σπαθόχορτο είναι φωτοευαίσθητο). Τοποθετείται τα συλλεγόμενα άνθη μέσα στο μπουκάλι και μετά γεμίστε το με ελαιόλαδο. Έχει μεγάλη σημασία το ελαιόλαδο να είναι βιολογικής καλλιέργειας και χαμηλής οξύτητας (μικρότερη από 0,4). Επειδή το μείγμα θα θερμαίνεται για αρκετό διάστημα θα ανέβει η τελική οξύτητά του, οπότε ένα υψηλής οξύτητας ελαιόλαδο είναι ακατάλληλο. Η ποσότητα των άνθεων είναι επίσης ένα άλλο θολό σημείο της διαδικασίας. Την τελευταία πενταετία έχουμε κάνει πολλά πειράματα με διάφορες ποσότητες και διαφορετικές διαδικασίες. Η επιστημονικά ενδεδειγμένη ποσότητα που καταλήξαμε είναι η εξής.

Αιθέριο έλαιο Λεβάντας - Μικρά μυστικά ποιότητας !

Μετά τα πειράματα των προηγούμενων ετών με την απόσταξη της λεβάντας (και όχι μόνο) φέτος αποστάξαμε μόνο με ξηρή δρόγη. Είχαμε αναλύσει σε φασματογράφο του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης το αιθέριο έλαιο λεβάντας των προηγούμενων 3 ετών και καταλήξαμε στο συμπέρασμα ότι τα ποιοτικά του χαρακτηριστικά είναι καλύτερα όταν αποστάζεται αποξηραμένη λεβάντα. Επιπλέον όταν αποστάζεται αποξηραμένη έχει ένα αυθεντικό, μεστό, δυνατό άρωμα και δεν μυρίζει καθόλου χορταρίλα. Η χορταρίλα αναδεικνύεται όταν αποστάζεται υγρή λεβάντα (κατευθείαν από την συλλογή) και έχει και πολλούς βλαστούς-κοτσάνια. Εμείς την συλλέξαμε χειροκίνητα, κόβοντας μόνο τα άνθη (μπασάκια), χωρίς μεγάλους βλαστούς και την αποξηράναμε με φυσικό τρόπο σε σκοτεινή αποθήκη και σε σκιερό υπόστεγο (για μια βδομάδα). Σημαντικό ρόλο στην ποιότητα του αιθέριου έλαιου λεβάντας παίζει και ο χρόνος της συλλογής. Το άνθος της λεβάντας θα πρέπει να είναι ωριμασμένο, δηλαδή θα πρέπει να καφετίζει. Όταν είναι στην πλειονότητά του μωβ, είναι άγουρη, δεν έχει καλή απόδοση ποσότητας ελαίου, ούτε ποιότητας. Επειδή το άνθος δεν ανθίζει ομοιόμορφα μια καλή μέση κατάσταση είναι όταν το 60% με 70% του άνθους είναι καφετί. Το μωβ άνθος συλλέγεται μόνο όταν πρόκειται να διατεθεί ως ξηρή δρόγη, αφού αντέχει περισσότερο και δεν τρίβεται-σπάει εύκολα. 

Η απόσταξη έγινε στο αποστακτήριο του Νέου Ρύσσιου Θεσσαλονίκης με την μέθοδο της ατμοαπόσταξης. Οι αποστακτήρες του εξάγουν το αιθέριο έλαιο μόνο με την χρήση ατμού, που εισέρχεται στο καζάνι από εξωτερική πηγή. Σε αρκετά καζάνια ο ατμός παράγεται από νερό που βράζει μέσα στο καζάνι. Η μέθοδος αυτή λέγεται υδροατμοαπόσταξη και δεν είναι η κατάλληλη, αφού η παρουσία νερού μέσα στο καζάνι οξειδώνει το έλαιο. 

Η απόδοσή μας για φέτος είναι εξαιρετική, 4,6% σε ξηρή δρόγη. Μια απόδοση που θεωρείται από τις κορυφαίες, βάση του ιστορικού του αποστακτηρίου αλλά και επιστημονικών στάνταρ. Οι ποικιλίες μας ήταν δύο, η φαρμακευτική (85%) και η αρωματική (15%). 

Το αιθέριο έλαιο λεβάντας διατηρείται ιδανικά σε θερμοκρασία 4-5 βαθμών Κελσίου. Άρα το οικιακό ψυγείο είναι ένας κατάλληλος χώρος αποθήκευσης. Ένα άλλο μικρό μυστικό για να μην χάσει την ποιότητά του είναι το είδος του σκεύους της αποθήκευσης. Απαγορεύονται πλαστικά μπουκάλια, γιατί οι επικίνδυνες ουσίες που περιέχονται σε αυτά (φθαλικοί εστέρες κλπ) μεταναστεύουν και μολύνουν λιπαρό περιεχόμενο, όπως είναι το αιθέριο έλαιο. Κατάλληλο λοιπόν σκεύος είναι το γυάλινο μπουκάλι. Και εδώ όμως υπάρχει μια άλλη σημαντική λεπτομέρεια. Θα πρέπει το γυάλινο μπουκάλι να είναι γεμάτο και να υπάρχει όσο το δυνατόν λιγότερος αέρας μέσα του. Αν ένα μπουκάλι είναι μισογεμάτο ο αέρας οξειδώνει το αιθέριο έλαιο και υποβαθμίζει την ποιότητά του. Φροντίστε λοιπόν για πάντα γεμάτα μπουκάλια! Αν ισχύουν όλα τα προηγούμενα κατά την παραγωγή και συντήρηση του αιθέριου ελαίου λεβάντας, παραμένει αναλλοίωτο για τουλάχιστον 3 χρόνια.

Κεράσια κοτσάνια, μην τα πετάξεις !

Τέλη Ιουνίου και για μερικές μέρες ακόμη θα υπάρχουν κεράσια. Κεράσια ένα φρούτο που πέρα από την υπέροχη, μοναδική γεύση του σε έλκει και με το φωτεινό κόκκινο χρώμα του. Τρελαίνονται λοιπόν μικροί και μεγάλοι, αφού είναι νόστιμο αλλά και υγιεινό, θρεπτικό.  Υπάρχει όμως και κάτι ακόμη σε αυτό το υπέροχο φρούτο,  που έχει αποτοξινωτικές και θεραπευτικές ιδιότητες και που συνήθως το πετάμε. Αναφέρομαι στα κοτσάνια των κερασιών ή όπως τα λέγαμε στο χωριό μου, τα τσουνιά των κερασιών. 

Τα κοτσάνια των κερασιών περιέχουν φλαβονοειδή, άλατα καλίου, βιταμίνες Α, ΒΑ, Β1, Β2, Β3, Β6, C, άλλα ιχνοστοιχεία σε μικρότερη περιεκτικότητα (φώσφορο, μαγνήσιο, νάτριο. Ασβέστιο, σίδηρο) κλπ. Στην εναλλακτική αλλά και την παραδοσιακή ιατρική, θεωρούνται από τα κορυφαία αποτοξινωτικά για τον ανθρώπινο οργανισμό.  Καθαρίζουν το αίμα, το συκώτι και λόγω του καλίου ενεργοποιούν το ουροποιητικό. Χρησιμοποιούνται για φλεγμονές του ουροποιητικού συστήματος, κυστίτιδα, κολικούς, δυσπεψία και από όσους έχουν προβλήματα με πέτρες στα νεφρά. Έχουν εμμηναγωγές ιδιότητες και είναι τονωτικά της λειτουργίας της καρδιάς.

Πως τα χρησιμοποιούμαι;

Μαζεύουμαι και αποξηραίνουμε τα κοτσάνια των κερασιών. Επειδή οι κερασιές είναι δέντρα που «τρώνε» πολύ δηλητήριο (φυτοφάρμακο), μαζεύουμε μόνο από κεράσια βιολογικής ή φυσικής καλλιέργειας. Τα πίνουμε ως τσάι που παρασκευάζουμε ως εξής: Για ένα φλιτζάνι τσάι βράζουμε το νερό με 20-30 κοτσάνια κερασιών για 3-4 λεπτά. Στη συνέχεια κατεβάζουμε το μείγμα από το βράσιμο και τα αφήνουμε στο καυτό νερό για άλλα 10 λεπτά περίπου. Αφού κρυώσει πίνουμε το τσάι μας με μέλι ή στέβια ή σκέτο, αφού έχει ένα ευχάριστο άρωμα. Αν μας ενδιαφέρουν και κάποιες από τις βιταμίνες που περιέχουν οι οποίες «χάνονται» με το βράσιμο (π.χ. C) φτιάχνουμε την κρύα εκχύλιση. Πιο συγκεκριμένα: για τις ίδιες ποσότητες νερού και κοτσανιών δεν τα βράζουμε, αλλά τα αφήνουμε σε νερό της βρύσης για μισή μέρα τουλάχιστον.

Προσοχή !

Τα κοτσάνια είναι το ένα από τα δύο συνηθισμένα «απόβλητα» του κερασιού. Το άλλο είναι τα κουκούτσια. Αυτά δεν τα χρησιμοποιούμαι, αφού περιέχουν ελάχιστη μεν, επικίνδυνη και άκρως τοξική δε, ποσότητα υδροκυανίου. Το υδροκυάνιο έχει αποδειχθεί ότι σε πολύ ελάχιστη ποσότητα έχει κάποιες ευεργετικές ιδιότητες, αλλά λίγο παραπάνω (πόσο;)  δημιουργεί αναπνευστικά και άλλα σοβαρά και μη αναστρέψιμα προβλήματα. Γενικώς κοτσάνια ναι, κουκούτσια μακριά.

Πηγές:

Λαϊκή παράδοση

www.pfaf.org

3η Οικογιορτή Κατερίνης από 9 ως και 12/6/2016

Η 3η Οικογιορτή έρχεται στην Κατερίνη! Από τις 9 ως τις 12 Ιουνίου, στο Δημοτικό Πάρκο της

πόλης, σεμινάρια, εργαστήρια, συζητήσεις, χαριστικό παζάρι, θεατρικά και βεβαίως μουσικές εκδηλώσεις, συγκροτούν το πρόγραμμα αυτής της γιορτής που έχει καλεσμένους από κάθε περιοχή της χώρας και πλαισιώνεται από πλήθος βιοκαλλιεργητών.
"Για τέσσερις μέρες, παρουσιάζουμε την δική μας απάντηση στην κοινωνική, οικονομική, οικολογική κρίση που βιώνουμε, προτείνουμε έναν άλλο τρόπο ζωής και παραγωγής, ενάντια στη λεηλασία της γης, στην καταστροφή του περιβάλλοντος και των τοπικών κοινωνιών και δημιουργούμε τον κόσμο που θέλουμε" τονίζουν οι διοργανωτές. περισσότερα:
https://www.facebook.com/3%CE%B7-%CE%9F%CE%B9%CE%BA%CE%BF%CE%B3%CE%B9%CE%BF%CF%81%CF%84%CE%AE-%CE%9A%CE%B1%CF%84%CE%B5%CF%81%CE%AF%CE%BD%CE%B7%CF%82-136925919982166/?fref=nf

Συνέδριο Αρωματικών & Φαρμακευτικών Φυτών στην Αλεξ/πολη στις 11.&12.6.2016

5η Οικογιορτή το τριήμερο 3 με 5/6/2106 στο πάρκο ανθοκομικής (ΕΤ3) στη Θεσσαλονίκη

5η Τοπική Γιορτή Οικολογικής Γεωργίας και Χειροτεχνίας
Πρόγραμμα 3μέρου:
Συζήτηση – Εργαστήρια:

Παρασκευή 3/5
19:30 - 20:15 Κοινωνική Οικονομία και Κοινωνικές

Συνεταιριστικές Επιχειρήσεις! Δίκτυο Κοιν.Σ.Επ Κεντρικής Μακεδονίας: Θανάσης Μπελίδης καθηγητής ΑΤΕΙΘ, Ελένη Παπαθεοδοσίου, ΚοινΣΕπ Δημιουργίες, Πρόεδρος ΔΙΚΚΕΜ
20:30 - 21:00 Για την Κοινωνικά Υποστηριζόμενη Γεωργία, με την Τζένη Γκιουγκή ακτιβίστρια της ΚΥΓΕΩ
Κυριακή 5/6
11:30 Χρυσούλα Σκορδίτη, πρόεδρος της Ένωση Αγροτών Βιοκαλλιεργητών Βόρειας Ελλάδας: Βιολογική Καλλιέργεια και Περιβάλλον
Πρακτικά Εργαστήρια
Σάββατο 4/6
11.00 - 14:00 Φτιάχνουμε το δικό μας τυρί, Χρήστος Αγγελοστογιάννης
12:00 - 13:00 Μαγειρεύοντας καλλυντικά (με προϊόντα που έχουμε στην κουζίνα μας), Στέλλα Γκουδίνογλου, ΚοινΣΕπ Μυγδονία
17:00 - 18:00 Συνεταιρισμός Παραγωγών - Καταναλωτών 'το Κουκούλι'
18:00 - 19:00 Φτιάχνω αλκοολούχο εκχύλισμα πρόπολης, Χαράλαμπος Καζατζίδης
19:00 - 20:00 Ενεργοί Μικροοργανισμοί, οφέλη στον μπαξέ μας, στα λουλούδια και στο σπίτι μας, Γιώργος Μπουκιστιάνος, Σπείρα Γης
Κυριακή 5/6
12:00 - 13:00 Τι είναι η Cobuha και πώς τη φτιάχνουμε, ΚοινΣΕπ Εσπερίδες
12:00 - 13:00 Παραδοσιακή Βαρελοποιία, Χρήστος Πρασκίδης
17:00 - 18:00 Συλλογή αγριελιάς! Κάντε το δικό σας λάδι!, Στάθης Αθανασόπουλος
18:00 - 19:00 Φτιάχνουμε Felt, Αλεξάνδρα Πανταζίδου
18:00 - 19:00 Παρασκευή σαπουνιού, Κατερίνα Κατσιμπέρη
19:00 - 20:00 Μελισσοκομεία και προϊόντα της μέλισσας, Σάκης Καρανάτσος, Σπείρα Γης
19:00 - 20:00 Chi Gong από τον Λευτέρη
Δραστηριότητες για παιδιά
Σάββατο 4/6,
20:00 Κουκλοθέατρο, Κούκλες του Δρόμου, από τον Χρήστο Πατσαρασλή και την ομάδα Νευρόσπαστον
Κυριακή 5/5
11:00 Παραδοσιακοί σπόροι και η διατήρησή τους, από την Κοινότητα Πελίτι .
12:00 Κεραμική με το Καλλιτεχνικό Εργαστήρι Ανέμη
Μουσική και χοροί!
Παρασκευή 3/6
9:00-10:00 Μουσική και τραγούδια από την Κρήτη με τους Δημήτρη Μακρή λύρα και Νίκο Tζαννή λαούτο
10:00 – 11:00 Biv Χρήστος Νάτσιος
Σάββατο 4/6
8:00 – 8:45 παραδοσιακοί χοροί από τους Φίλους της Παράδοσης
9:00 – 10:00 ελληνικό ροκ από τους ΡΕΥΜΑ 102
10:00 – 11:00 ελληνικό έντεχνο και ροκ από τους Neothemelistas & Frends
Κυριακή 5/6
11:00 - 12:00 Hungdrums
9:00 – 10:00 ελληνικό ρόκ από τους Γουρούνια Στο Διάστημα
10:00 – 11:00 Σωκράτης Παπαϊωάννου Live

Καλλιέργεια Σαλέπι

Το σαλέπι (Orchis mascula) είναι ένας είδος άγριας ορχιδέας, γνωστό και ως σερνικοβότανο. Θαυματουργό για τις ιδιότητές του, τις γνωρίζουν οι περισσότεροι από τους αρχαίους πολιτισμούς ως και σήμερα.  Mαλακτικό και αποχρεμπτικό των πνευμόνων, για κρυολόγημα, γρίπη, βήχα, βρογχίτιδα, θερμαντικό, δυσεντερία, πεπτικά και στομαχικά προβλήματα, νεφρά, αφροδισιακό,  τονωτικό του οργανισμού, καταπραϋντικό κλπ.  Είναι όμως και είδος υπό εξαφάνιση, αφού η μεγάλη του ζήτηση, έχει οδηγήσει αρκετούς στην αλόγιστη, απρόσεκτη και καταστροφική συλλογή του. Το σαλέπι δεν καλλιεργείται και θα το συναντήσουμε σε αρκετά βουνά, κυρίως της Βόρειας Ελλάδας, σε αρκετό υψόμετρο (πάνω από 500 μ) ανθισμένο από Μάιο έως και τέλος Ιουνίου. Θέλει ηλιόλουστα μέρη, πλούσια σε οργανική ουσία και καλώς στραγγιζόμενα.  Η σπανιότητά του, η ομορφιά του καθώς και οι πολύτιμες ιδιότητές του ήταν διαχρονικά μια καλλιεργητική πρόκληση για μας. Ο Γιώργος, ένας πολύ καλός μας φίλος, μας έφερε από τα βουνά των Γρεβενών 2 ανθισμένα σαλέπια. Το περασμένο Σάββατο πήγαμε στο χωριό και τα μεταφυτέψαμε σε χώμα αφράτο, πλούσιο σε οργανική ύλη και καλώς στραγγιζόμενο. Βέβαια το υψόμετρο του χωριού μας δεν είναι κατάλληλο, αφού είναι πεδινό, αλλά αισιοδοξούμε ότι θα ευδοκιμήσει. Έτσι ξεκινήσαμε πριν 2 χρόνια με το τσάι του βουνού (σιδερίτη) και δικαιωθήκαμε, αφού η καλλιέργειά του είναι πολύ αποδοτική και με άριστη ποιότητα.

Μάλιστα το ένα σαλέπι το φυτέψαμε δίπλα στον σιδερίτη, πιθανολογώντας ότι μπορεί να πάρει λίγο από την «βουνίλα» και την προσαρμοστικότητα του. Πάντως από την έρευνα που κάναμε η καλλιέργεια του σαλεπιού είναι δύσκολη από την αναπαραγωγή των σπόρων, που φυτρώνουν μόνο στο κοντινό υπόβαθρο υπάρχουσας ρίζας. Ο άλλος τρόπος είναι με τον έναν από τους 2 βολβούς που έχει. Κατά τον αειφορικό τρόπο συλλογής μαζεύουμε τον έναν βολβό και αφήνουμε τον άλλο για να ξαναβλαστήσει την επόμενη άνοιξη.